Voor ons zit dag 8 er al weer bijna op terwijl jullie lekker liggen te slapen. Mijn 10 inch pc'tje geeft aan dat het tien over 3 s'nachts is bij jullie, hier is het tien over 7 s'avonds. Het eten is net op, Layla zit lekker gedouched en schoon aan tafel tekenfilmpjes te kijken (jawel, dvd en tv aan boord!) en ik maak ons verslagje weer.
Vanmorgen waren we niet echt uit bed te krijgen. De matras is keihard en het slapen wordt daardoor wat lastiger, beide hebben we er last van. Dus rond half 9 er maar eens uit, richting de douche en aangekleed. Na de koffie ben ik nog even wat foto's wezen nemen naast de camping, gisteravond bleek dat er een spoorlijn langs liep en er een verlaten elevator stond:
Een beslissing waar we zeker geen spijt van hebben gehad. Man, wat een mooie rit was dit. Het is een klim omhoog over enkele passen waar de sneeuw gewoon nog metershoog langs de weg geschoven ligt. Het dooit er nog maar amper en we hadden er zeker geen 2 weken eerder moeten zijn, want dan had de boel gewoon nog dicht gezeten.....
Als we wegrijden van de camping valt het afscheidsbord nog wel op. Humor...:
U ziet, ik ben helemaal in mijn element achter het stuur:
In de verte lonken de hoge bergen en de sneeuw al:
Rustig aan klimmen we omhoog. De V10 6,8 liter motor moet nu hard werken en zal ons belonen met een rijkelijk verbruik aan brandstof.... het toerental zit continu rond de 3 a 3.500 toeren en da's veel voor deze jongen:
Er wordt overal gewerkt aan de weg, maar ook is er veel toerisme en dergelijke. Zodoende leven er her en der ook mensen in deze woeste omgeving. Die moeten het hier niet gemakkelijk hebben, zeker niet in de winter. Hier zie je zo een kleine community naast de weg:
Al snel zitten we in de file omhoog. Daar was ook al wel voor gewwarschuwd vanwege de vele werkzaamheden aan deze weg:
Na een kleine 25 minuten waarin we wat gegeten hebben, wordt de weg weer vrijgegeven. Bijna zitten we dan op het hoogste punt van de oversteek:
We rijden de tunnels uit die hier zitten. De afdaling is ingezet, nog steeds zitten we op de 70 westwaarts:
Je ziet hier de afdaling mooi. Het is een heel eind weer naar beneden:
Vlak bij Frisco komen we bij een punt wat mooi uitzicht geeft over een meer daar. Het heet " the Summit" en laat de bergtoppen zien en benoemd ze. Onze camper staat er mooi zo::
Dan komen we op de afslag richting Leadville over de 24. Die zal ons naar BuenaVista brengen:
Al snel zien we hier veel, heel veel sneeuw liggen. De weg is nog niet zo heel erg lang begaanbaar. Maar het is wel een enorm mooi stuk om te rijden. We zien zelfs op sommige stukken nog meer dan genoeg ski activiteiten en skliften die draaien. Aspen ligt in de buurt, en dat is wereld's beroemdste skioord:
Leadville moeten we even door,en daar is zeker niet veel te doen:
Achter Leadville begint het rustig aan weer groen te worden, ook omdat we alweer een stuk lager zitten dan voorheen. De route is erg mooi en geeft prachtig uitzicht op de bergen om ons heen. De Rockies zijn zeker erg mooi!:
Daar is het ook dat kleine layla in slaap valt. het is waarlijk een vermoeiende rit:
We komen in de buurt van onze bestemming nu.
Het is redelijk vroeg in de middag dus dat geeft mooi gelegenheid om boodschappen te doen voor de komende dagen. Dat doen we, en daarna is het even zoeken naar de Koa maar snel is ook die gevonden. Achter deze rotspartij moet het zijn:
En ja, na het nemen van een afslag komt de Koa in beeld:
Na ons aangemeld te hebben bij Tommy, de uiterst vriendelijke eigenaar, worden we naar onze plek gebracht. Druk is het niet, we zijn de enigste..... later komt er nog een grotere camper maar daar blijft het bij.
Nog wat foto's van waar we staan nu. het uitzicht is grandioos. Deze zijn gemaakt na het eten, het werd toen al wat donkerder. Zeg nou zelf, geweldig toch?:
Zo, dat was het voor vandaag, we hopen dat jullie er net zo van genieten als wij vandaag gedaan hebben.
Later!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten