Nou, vandaag een rustige dag ingepland. We gaan van Cannonville naar Bryce Canyon. Dat is niet ver, een kleine 15 mijl. We hebben de hele dag ingepland voor dit bezoek. Ook wel nodig, we hebben een kleintje waar we ook aan denken moeten.
Gisteravond kwamen we aan op de Koa hier in Cannonville. Na ons geïnstalleerd te hebben viel het al snel op dat dit qua voorzieningen eigenlijk de beste Koa is die we in de beide Amerika jaren gehad hebben; super douches en toilet, en een mooie rustige plek. Helemaal top! Zo top dat we gisteravond besloten hebben de nacht na Bryce ook hier te doen.
Vanmorgen rond 11'en naar Bryce gereden, de rit was rustig en kort. De route:
Niet ver, maar op en neer plus het park toch een goeie 70 mijl rijden. Als we op weg gaan zien we dit voor ons:
Al snel gaat de omgeving lijken op waar we naar toe gaan:
Ah, bijna. Hier linksaf en dan zijn we er:
We komen langs de officiële ingang. Wanda blijft even bij Layla, tenslotte is het niet al te warm buiten. Ik maak een selfie met de zelfontspanner en de camera op een blok steen wat er mooi voor ligt:
Aangekomen hebben we direct de National Park Pas gekocht, we gaan tenslotte nog naar Zion, Glen Dam en Grand Canyon. Dat zijn 4 parken die samen meer dan 80 dollar entree kosten, en da's de prijs van de pas. Klein voordeeltje dus.
Direct na de ingang zit het visitor center:
Daar gaan we eerst naar binnen om te kijken wat kan en niet, maar ook voor het weer. Geen woord over sneeuw of andere ellende, dus na wat kleine souvenirs en een pluche eekhoorn voor Layla gekocht te hebben gaan we weer op pad. Bryce bestaat uit een aantal uitzichtspunten die je A per shuttle of B met eigen voertuig kunt bezoeken. Optie A is vanaf Mei pas dus we rijden met onze camper door het park. We besluiten om eerst naar het verst gelegen punt te rijden, Rainbow Point. maar eerst pakken we het eerste punt, Bryce Point. Dus rijden we daar naar toe:
Aangekomen stappen we uit, maar wel met een jas aan. het is koud en zeker niet de 13 graden die men voorspeld heeft. Althans, zo voelt het niet. We lopen naar beneden naar het uitkijkpunt:
En zien dit:
We rijden verder naar Rainbow Point, het verste punt van Bryce. Langzaam wordt het grauwer en begint het rustig aan te sneeuwen......
Tja, dat kan nog in deze tijd van het jaar. als we boven zijn zegt Wanda dat ik maar lekker even moet gaan kijken, zij blijft bij layla in de (warme) camper. Ik vraag om een muts en die krijg ik. Plus een foto vanachter glas; bedankt schat:
Ik ga gauw even kijken maar veel is niet te zien. het is bijna helemaal dicht getrokken met mist:
Heel jammer, maar het is niet anders. Snel ga ik terug naar de camper waar het in ieder geval een stuk warmer is.
Ik heb veel foto's gemaakt vandaag samen met Wanda, en ga er enkele laten zien van de meeste uitzichtspunten.
Ponderosa Point:
Aqua Canyon:
Natural Bridge:
Farview point:
In de middag zijn we teruggereden naar de camping. Even lekker koffie gedronken en gespeeld met Layla. Rond half 6 zijn we terug gereden naar Bryce city, een klein gehucht hier 5 mijl vandaan. Daar een lekkere pizza gegeten, en Layla lekkere kaas macaroni:
Bij haar menu'tje hoort nog een lekker ijsje na:
Dan rijden we terug, en zien we een mooie avondzon op de omringende bergen. Tja, da's eigenlijk onbetaalbaar zo:
Op de Koa aangekomen drinken we nog een bak koffie en sikken we nog even lekker:
Nog snel even een "selfie" van ons beide:
En ons uitzicht:
En dat was de dag Bryce, heerlijk ontspannen. Een aanrader, dat is het zeker. Het is een prachtig National Park dat je, als je naar de States gaat, beslist gezien moet hebben. Alleen misschien met wat beter en mooier weer.
Het verslag is klaar, de kleine kijkt een rits tekenfilms en kan zo gaan slapen. Morgen richting Zion!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten