donderdag 14 april 2016

Dag 25; van Crescent City naar Waldport

Hallo luitjes,

Zo, op naar dag 25. We zijn bijna op ons eindpunt. Aan de ene kant natuurlijk best jammer want dat betekend dat onze vakantie aan zijn eind komt. Aan de andere kant is 4 weken best lang en krijg je toch wel weer "drang" om naar huis te willen. Maar.... we zijn er nog niet, nog enkele mooie dagen te gaan!

Afgelopen nacht heeft het veel geregend. Ik ben enkele keren wakker geworden en hoorde het dan flink tekeer gaan. Zoals al eerder gezegd, we liggen droog. Vanmorgen rond 8 uur opgestaan en heb even de kachel aangezet. Alhoewel niet steenkoud wordt het dan toch wat vochtig in zo'n camper.
Even lekker ontbeten, aangekleed en opgefrist. Met de verdere voorzieningen buiten het internet is niks mee en is alles prima op orde.

We staan op een prima plek op deze niet al te grote KOA:


Als we wegrijden beginnen we in ieder geval redelijk droog:


We gaan tanken op een 16 mijl van de camping. Dat scheelt 60 cent per gallon..... aangezien er een 35 gallon in gaat (+/- 120 liter) scheelt dat rond de 20 dollar. Da's best veel en ik hoef er niet eens voor om te rijden, het ligt op de route.
Oh ja, er ligt ook nog een boot! Hoe verzinnen ze het:


We komen langs een dinosaurus. Wat? Ja, er zit een prehistorische tuin en dit gevaarte staat buiten. Toch maar even een plaatje schieten:


Het is vandaag afwisselend droog en nat. Ook zijn de eerste stukken die vlak langs de kust lopen geen pretje vandaag. Erg harde wind maakt dat ik hard moet werken achter het stuur want we worden van links naar rechts gegooid door die harde wind. Niet echt geweldig maar het is niet anders, mooi is de route in ieder geval wel:


Ergens tussendoor, zo rond kwart over een nemen we een rustpauze. We lunchen even en ik strek mijn beentjes. De kilometers cq mijlen gaan er nu wel flink in zitten. Het is een hele rit en dat merkt het stramme lijf.
Als we verder gaan komen we in de buurt van Coos Bay/ North Bend. Een mooie omgeving met erg mooie bouwwerken:


En zie, het is weer droog!:


De afwisseling maakt deze route mooi:


En daar regent het weer. Ggrrrrrr:



Op de route komen door veel dorpjes en gehuchten. Overal hetzelfde verhaal, hetzelfde uitzien. Je snapt niet waar ze hier van leven maar het zal zijn bestaansrecht hebben:


In Coos Bay zie ik wel wat spoor maar niks bijzonders. Totdat we in het centrum hieraan voorbij komen:


Ik heb wederom geluk want het zit dicht.... alleen woensdags en zaterdags geopend. Ik kom waarschijnlijk van geluk nog eens een keer onder de trein. Dicht, tja wat doe je er aan? Ik neem een serie foto's en tref nog wat actueel materiaal aan dat hier aan het werk is:


Als we wegrijden komen we nog langs dit mooie ding:


Een originele logging (=bosbouw) donkey. Dat is een soort spoel met een stoommachientje als aandrijving en ze werden gebruikt om stammen door het bos te transporteren. Veel zijn er daar niet meer van dus leg ik deze vast voor mijn persoonlijke archief.
Er is hier veel industrie weg of gesloopt, en ook een stuk pier is weg en verrot. Wel mooi om te zien:


En weer komen we mooie bruggen tegen, het gebied ligt natuurlijk aan de oceaan en ook landinwaarts veel water:


En zie, het is droog:


En weer nat! En zo gaat de dag vandaag:


Op 3/4 van de route stoppen we nog even en nemen wat foto's. De zee is ruw maar wel mooi!:



Net voor Waldport komen we aan het eind van deze foto in een bocht waar net de restanten opgeruimd worden van een ongeluk. Hier blijkt maar weer dat deze wegen erg verraderlijk kunnen zijn, zeker bij nat weer. We zijn op onze hoede:



Het laatste stuk heeft zijwegen met de namen van veel Amerikaanse staten. Een deel daarvan hebben we al gezien. Toch wel even leuk om te zien:


Waldport, na een 220 mijl (350 km) het eindpunt van vandaag:


Links aan het eind van deze mooie brug ligt onze KOA campground:


De camping is niet groot maar wel mooi. We krijgen een mooie plek en in de tijd dat Wanda een maaltijd in elkaar bakt ga ik nog even met Layla naar de speeltuin. Er ligt wat zandbak speelgoed op de grond en daar gaat ze even driftig mee aan de slag. Zo gaat ze in haar spel op dat ze niet in de gaten heeft dat Wanda achter haar stiekem wat foto's neemt:


En ik kijk toe en ook dat ziet ze niet:


Een heerlijk kind is het! We gaan eten en na het eten is het inmiddels bijna donker. De dames spelen nog een spelletje en kijken een dvd terwijl ik de verslagen in elkaar flans en alle apparatuur zover klaar maak voor hernieuwd gebruik (opladen, etc).

Morgen gaat het naar Astoria. Laters!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten