Hallo mensen,
Op dit moment, woensdagavond , schrijf ik dit stukje zonder internet naast de camper in Panamint Springs resort. Klinkt erg exotisch maar is het niet. De campground in Stovepipe Wells wat we gepland hadden leek net een afgebrand dorp met helemaal geen voorzieningen. Daar troffen we een stel Nederlandse meiden die net als ons met een camper onderweg zijn. Ook zij hadden geen trek in die campground en wisten er eentje 30 mijl verderop, deze dus. Aldus samen daarheen gereden en inderdaad wat meer voorzieningen, echter geen stroom en water. Ach, we hebben accuspanning en gas dus we redden ons best voor een nacht.
Vanmorgen uit Las Vegas vertrokken. Die camping was niet slecht maar ook niet super. Douches vielen vooral bij de dames tegen. Na een ontbijt en 2 bakken koffie dan ook gaan rijden. In de receptieruimte zat een ouder NL stel die met de route aan het stoeien waren. Ze wilden vanaf LV via Tioga Pas naar San Francisco waar ze hun camper in moesten leveren. Ik gaf aan dat het risico van het dichtzitten van de pas erg groot was. Dat wisten ze maar de beste man wilde het toch even goed uitzoeken.
En zo rij je dan door Las Vegas:
Vanaf de KOA eerst gaan tanken. Inmiddels zit de prijs van een gallon alweer boven de 2 euro en is nu ongeveer 2,50 dollar. De tank volgegooid met het oog op de rit door Death Valley waar de prijzen nog hoger liggen. Als ik nu rechts naast mij kijk bij de pomp waar we tegenover staan zit de prijs ruim over de 4 dollar...... het is ook gewoon nemen want er is geen alternatief. Voorlopig hebben we niks nodig.
Door LV rijdend vlak bij de strip geweest. Ik miste de afslag net en kon niet meer corrigeren. Maar de drukte was goed merkbaar. Het is bijzonder te zien hoe mensen om 11 uur s'morgens aan de drank achter de bar zitten als je door open deuren naar binnen kunt kijken, Och, ieder zijn ding maar het is niet het onze:
We draaien dan ook rap de 15 op naar beneden richting Los Angeles. Een eind verder gaan we er weer af en nemen de 160 naar Pahrump:
Vanuit daar gaan we richting Death Valley junction en dan DV in. Al snel zitten we achter LV en wordt het allemaal weer een stuk rustiger. Het is her gewoon erg mooi en echt het Westen van de States wat we zo mooi vinden.
Uiteindelijk komen we uit in Pahrump. Daar moet ik even zoeken op de laptop want de Garmin kent het camping adres niet. We moeten de 190 op en dat gaan we ook doen.
Pahrump in vogelvlucht:
Pahrump rijden we weer uit over de 190 die ons naar Death Valley Junction zal brengen:
In DVJ stoppen we en volgt het middagritueel, namelijk een lekker soepje. Dit keer wat knakworsten erbij die lekker pittig zijn, Gaat er in als zoete koek.... eh worst!
Ik stap even uit en maar wat foto's. Het heette vroeger Armagosa en er blijkt nog wat plaatselijke historie aanwezig.
Ik neem het in mij op en loop terug naar de camper. We ruimen op en vertrekken weer, nu richting DV zelf. Bij de officiële ingang stoppen we even om van het bord een foto te maken. Een stel Amerikaanse dames (ik denk moeder en dochter) bied aan om dat voor ons te doen zodat we er alle drie opstaan. Mooi!:
Dan rij je Death Valley in en het is echt wel mooi. De bloei die in het nieuws was is net voorbij en je ziet nog wel de nasleep daarvan. De bloemetjes zijn uitgebloeid en beginnen al te verleppen.
Het eerste uitzichtpunt dat we tegenkomen is Dante's View.
Dat is een ritje van 13 mijl en die doen we, zonder te weten wat ons precies te wachten staat. Op 3/4 staat een bord waar nog eens gewaarschuwd wordt dat er geen voertuigen langer dan 25ft naar boven mogen en hier draaien kunnen (net als aanhangers). Even daarna blijkt waarom; het laatste stukje is een stijgingspercentage van..... 15%!
Onze camper heeft het moeilijk en moet dit korte stuk met korte haarspeldbochten hard werken. Gelukkig is het maar een halve mijl en met het zweet in mijn handen en op mijn rug komen we boven.... je wilt 't ding toch heel houden. Na het parkeren levert dat in ieder geval al een mooi plaatje op:
En de rit was het meer dan waard, het uitzicht is magnifiek!:
En we willen natuurlijk vereeuwigd worden met dit natuurschoon, en aldus geschiedde:
De linkerkant is ook mooi en ook die leg ik vast. Dit is een prachtig punt:
Ik grijns maar weet niet waarom.... stiekem gemaakt door Wanda:
En dan moeten we weer naar beneden.... in de 1, "tow haul" er op (een speciale voorziening op je Ford versnellingsbak) en rustig naar beneden:
We draaien aan het eind van dit stuk de doorgaande weg weer op door DV. De omgeving is ontzettend mooi maar het is echt doods. De naam is dus treffend. Desalniettemin is DV supermooi!:
We komen bij het volgende punt; Zabriskie's Point:
We parkeren onze camper en om naar het punt te komen moet je een klein stukje naar boven lopen. Over asfalt dus ook goed te doen voor Layla:
Ook hier is het uitzicht mooi. Het landschap van DV is zo divers dat het eigenlijk niet in foto's te vangen is, je moet het zelf zien:
De kleine meid nog even laten poseren:
En daar staat helemaal links onze camper:
Nadat we het gezien hebben gaan we verder. Vanaf hier gaat het gestaag naar beneden:
Totdat je bij Furnace Creek op 30 meter onder de zeespiegel zit. Hier is het ook ineens groen, het is net een oase in de woestijn:
Hier bezoeken we ook het visitors center van Death Valley. Het is leerzaam en leuk en er zijn wat doe-dingen. Ook moet je hier betalen voor dit park, wij doen dat door de pas even te laten scannen. We krijgen er ook een mapje bij zodat we de pas aan de spiegel kunnen hangen zodat deze zichtbaar is.
Buiten staat een thermometer en het is 39,5 graden hier. Voor de kenners; het record staat voor de zomermaanden ooit gemeten op 57 graden Celsius:
Het is lekker warm dus. We stappen weer in de camper, de airco op standje turbo en rijden naar onze bestemming. Dat gaat over mooie wegen in een geweldig landschap:
We rijden naar het later blijkt toch nog naar 500 feet (een 1500 meter hoog) en weer terug naar 1000. Een mooie klim en een geweldige afdaling. Hier in de verte de weg waar aan het eind de campground ligt:
Als we aankomen is het al begin van de avond met een lage zon. Na wat gezoek blijken we ons bij de benzinepomp te moeten melden. Er zijn geen "full hook-up" plekken meer (stroom/water/riolering) maar alleen plekken om te staan. We hebben alles bij, kunnen met accustroom draaien en we doen dat dus maar. Er is ook geen alternatief meer voorhanden dus is dit de beste optie. En zo staan we dan:
Terwijl Wanda eten maakt zit ik nog even met Layla buiten op een afgezaagde boomstam. Ze zijn met een ultra-light aan het vliegen en dat is wel leuk om te zien:
Later op de avond zit ik nog even buiten in het donker, en zo onder een heldere sterrenhemel waar je werkelijk alles ziet heeft ook wel wat. Er vliegt continu een kleine vleermuis langs de camper en over mijn hoofd. Het lijkt wel of hij aan het uittesten is hoever hij gaan kan. Ze blijken kleine vliegjes te consumeren en die zitten volop onder ons buitenlicht en dat zal het zijn. Toch wel heel bijzonder!
Laters!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten