Hallo luitjes,
Hierbij het verslag van gisteren. Het internet op de KOA van Crescent City was zo zwaar kut dat er nik mee te beginnen was. Zelfs op de telefoon liep de helft niet. Vandaar dus een dag later dan normaal.
De route van gisteren:
Gistermorgen wederom de gelijke rituelen als alle voorgaande dagen. Op tijd vertrokken vanuit Benbow, zo rond 10 uur gistermorgen. Vanuit de camping konden we zo de 101 op:
U ziet staan: Grants Pass. Dat is de oversteek naar Highway 5, de route als je binnenlands naar boven wilt. Het had gekund want het schijnt redelijk weer te zijn, desondanks blijven we toch maar de kustlijn volgen.
De route is op dit stuk goed te doen en de weg is breed:
Al snel komen we op het hoofddoel van deze weg; de "Avenue of the Giants:
En dat is? Wel, een route door een park genaamd "Humboldt Redwoods State Park". Het is zoals de naam zegt een park van de staat Californië en bestaat uit een mooie collectie Redwoods. Dat zijn grotere exemplaren als Sequoia's maar wel jonger. Toch kunnen deze knapen ook nog een jaartje of 2000 worden...... het is wat hé? Zo rij je dan naar binnen, erg mooi!
En kom je door je zus heen... eh het plaatsje Miranda, genoemd uiteraard naar mijn grote zus in Nederland:
Wat verderop kan ik stoppen en we stappen uit. Uiterst sfeervol, vergelijkbaar met de eerste stop in het Sequoia park. Mooi!:
Op deze plek kun je een stukje het bos in lopen en daar ligt een exemplaar op de grond met de wortels omhoog. En daar kun je dan in staan omdat de stam hol blijkt te zijn:
We maken nog wat foto's en rijden dan verder. Ongeveer op de helft van het park bevind zich het visitors center. Dat we uiteraard even gaan bezoeken. Buiten ligt een doorsnee van een Redwood en je kunt je niet voorstellen hoe hard de stam is van binnen. De schors is namelijk heel zacht net als bij de Sequoia's:
Aan de andere kant is te zien hoe de jaarringen over de stam verdeeld zijn. Deze gaat terug tot ergens in 900 A.D. Dat is 900 jaar na Christus wat deze stam ruim 1100 jaar oud maakt:
Binnen is een mooie tentoonstelling van feiten die we in ons opnemen. Een plaatje dat ik jullie niet wil onthouden is dat van de beide boomsoorten. Links de Sequoia, rechts de Redwood:
Ik koop een speld en 2 boeken, en we praten nog even met de 3 vrijwilligers. Zij zijn waarschijnlijk gepensioneerd en ze praten voluit over het museum. We hebben het nog even over hoeveel er in de tijd gekapt is en dat is veel. gelukkig blijkt een en ander tegenwoordig onder strenge eisen te staan en kan er niet zomaar gekapt worden.
Ze verteld ook dat buiten een Redwood staat die ze in de vrouwelijke vorm aanspreekt. "She is only 12 years old" zegt ze. Als we later buiten komen zien we haar inderdaad en voor een 12-jarige is ze al flink uit de kluiten gewassen:
Waarmee ze wil laten zien dat Redwoods vrij snelle groeiers zijn en dan uiteindelijk rijpen in de tijd.
We nemen afscheid en we rijden verder. Onze plek waar we de camper geparkeerd hadden wordt vrijwel direct ingenomen door de familie Flodder in een afgetrapte Amerikaanse RV....... yach! We rijden we en kunnen er ook om lachen, zo zijn we al heel wat vreemd volk tegen gekomen.
De tweede helft van de route is prachtig en hierbij 3 plaatjes:
We komen ook langs een open plek en daar staat de "immortal tree". De onsterfelijke boom. Deze schijn houthakkers, bliksem, aardbevingen en weet ik wat overleeft te hebben. Het is inderdaad een mooi monster en we gaan er graag mee op de foto:
Ook hier restanten van een oude boom met holle stam, en Layla wil graag met mij op de foto:
"
We rijden door en zijn dan ook door het park. Dit was duidelijk het hoogtepunt van deze dag.
De 101 vervolgd zijn (haar?) weg en we komen over en langs mooie stukken weg en omgeving:
En daar is ze; de oceaan; Ik blijf dat geweldig vinden, die onmetelijk verre zee:
We rijden door en de route loopt deels langs de oceaan en deels wat verder landinwaarts:
Op een aantal plekken stoppen we en schiet ik een mooi plaatje van Wanda:
Nog eentje dan:
En dan zijn we bij onze campground in Crescent City. Toch maar voor de KOA gekozen, een nacht zonder niks in het bos zie ik even niet meer zitten nu. Er is een storm op komst volgens de eigenaar en dan staan we toch liever hier. Na installatie ga ik nog even spelen met Layla en het wordt al snel donker om ons heen. We gaan naar binnen om te eten en dan begint het te regenen. Dat gaat eigenlijk door tot vroeg in de ochtenduren, het is niet anders. We liggen uiteindelijk hoog en droog.
Het internet blijkt hier van meer dan waardeloze kwaliteit te zijn net als ook de wifi (voor de kenners; 1 mbps aan snelheid......... bah!). Heel wat vreemde termen en woorden zijn door de camper gerold en het hielp allemaal niks. Ik leg mij erbij neer dat ik geen verslag online krijg en bereid daarom in ieder geval alles voor en kan ik het nu, 1 dag later, snel plaatsen.
Laters!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten