woensdag 20 juli 2011

20 juli 2011

Hallo luitjes,

Wel, de laatste rijdag gaat vandaag in..... jammer he? Zo lang naar deze vakantie toegeleefd, en zo snel is het dan weer voorbij. Och, we hebben veel mooie dingen gezien, en de ruim 8500 foto's tot nu toe zullen zeker genoeg exemplaren bevatten om de vakantie mee samen te vatten in een album!

Vanmorgen dus in Bakersfield. Een prachtig en net RV park. Misschien scheelde het dat het behoorlijk nieuw was maar toch... Krijgt van ons een 10!:



Met het ontbijt toch weer wat leuks meegemaakt. Naast ons stond zo een halve touringcar als RV. Dat zijn die lui die er ook nog een personenauto van flink kaliber achter hebben hangen. Deze man deed dus het volgende; wij zitten lekker te eten en hij start die diesel en laat 't ding een minuut of 10 stationair draaien. Wel apart een boterham met diesel maar niet echt smaakvol! Na 10 minuten begint hij te rijden en ik zie de achterwielen van de personenauto stilstaan!!! Die stond nog op de handrem en hij had dus niks in de gaten. Nu had ik 'm lekker door kunnen laten rijden vanwege het feit dat hij ons lekker in de walm had gezet... maar dat doe je dus niet en ik ren er achteraan om hem opmerkzaam te maken over zijn "stommiteit". Ik heb hem dus 300 dollar bespaard maar er kan gelukkig nog een klein bedankje af.
Als hij weg is komt onze Amerikaanse overbuurman naar ons toe gelopen om mij te complimenteren dat ik de man gewaarschuwd heb. Daarna zegt hij:"eigenlijk heeft hij het niet verdiend na jullie zo in de dieselwalm gezet te hebben! Tegenwoordig met die moderne motoren hoef je niet meer warm te draaien". Oh, hoe gelijk hij heeft! We krijgen een prettige discussie over waar we vandaan komen en over de politiek. Ook hier hoor je negatieve geluiden over Obama en zijn vermeende besluiteloosheid. Maar toch vinden we veel overeenkomsten in onze beide thuislanden. Wie ooit tegen mij zegt dat Amerikanen onvriendelijk zijn krijgt van mij tegengas, want ik ben er nog niet veel van tegengekomen. allemaal net zo vriendelijk en hoffelijk. Zeker in openbare gelegenheden en supermarkten. Kunnen veel Nederlanders nog een voorbeeld aan nemen!
En; ik snap niet waar ze over klagen als je ziet waar ze mee op de campgrounds komen.... en als je vraagt hoeveel pesioen ze krijgen val ik helemaal stijl achter over. Ach, een mens klaagt graag......
Na het ontbijt ruimen we op en beginnen alvast wat in te pakken wat we zeker niet meer nodig hebben. Ik maak de bagageruimte alvast schoon, scheelt dat weer vanavond in Barstow. Heel veel haast hebben we niet, de verplaatsing vandaag zal zonder stoppen ongeveer 2 uur en een kwartier zijn bij ongeveer een kleine 200 kilometer.

Rond 10.30 uur rijden we weg van het park. Het weer is prima voor vandaag en de temperatuur is hoog. Ik schat ergens rond de 35 a 36 graden. Ik rij eerst Bakersfield in om nog wat plaatjes te schieten van .. ja, U weet inmiddels wel waarvan!. Daarna laat ik de tomtom de weg naar Barstow bepalen echter wel binnendoor en niet via de highway. We gaan dan ook richting Mojave (spreek uit Mo-ha-ve):


wel moeten er eerst nog een paar kleine dingetjes zoals water gehaald worden. We slaan verder niets meer in en proberen zo leeg mogelijk te zijn morgenvroeg. Dat scheelt in de kosten en het is altijd jammer goed spul weg te moeten gooien. Wat er evt over is geven we wel weg aan andere campinggasten die het hebben willen. Op het parkeerterrein van de Albertson's spot ik nog wel een echte typische Amerikaanse brandweerwagen. Tja, en die moet dan wel even op de foto:


Via de highway verlaten we dan ook snel Bakersfield. Een grote stad die zeker wel de moeite waard is:


Ik draai net buiten Bakersfield de highway af en ga binnendoor richting de Tehachapi mountains. Hier komen we langs een hele streep industrie net buiten de stad die langs de spoorlijn ligt:


Dan rijden we het buitengebied in en wordt hert steeds rustiger. De bergen zijn in de verte al te zien:


Zo heel rustig komen we in heuvelachtiger gebied. De typische kleuren en beplanting van deze omgeving is erg mooi:



Het nuttige (de verplaatsing naar Barstow) met het aangename (de treintjes....) verenigd komen we dit bord tegen op de highway. Dit wilde ik nog graag zien voordat we naar huis gaan:


Wat is dat dan zult U zeggen? Wel, het is een cirkel met spoor die over elkaar heen draait. De stijging is hier ongeveer 20 meter (77 feet). Het bijzondere hier aan is dat, als de trein de cirkel door is kop en staart van diezelfde trein over en/of onder elkaar door gaan. Op deze manier kon men op korte afstand een behoorlijke stijging overwinnen in de spoorlijn. Er zijn maar een paar punten in de wereld die deze constructie toegepast hebben, en dit is er 1 van.
We rijden over een smal bergweggetje er naar toe:


En daar is het dan; de Tehachapi Loop:


Troost U, ik kon 'm in het echt behoorlijk goed overzien. Er bij staan 2 " monumenten" die aangeven wat dit precies is. Eentje ervan met mij:


En de tekst; spreekt boekdelen denk ik:


We hebben het geluk er 2 treinen overheen te zien gaan vandaag.... de 1e als we er aan komen rijden (hij is dan al deels in de loop), de 2e ontglipt me bijna omdat je ze vanaf de rechterkant (Barstow) niet aan hoort komen. Net als ik de camera heb teruggelegd in de camper kondigt een hoorn de directe komst van een trein aan. Snel ren ik terug, grijp de camera weer van de stoel en ben net op tijd om de trein te filmen. Natuurlijk tot grote hilariteit van de familie! Maar goed, ik heb mijn moment gehad en kan met een gerust hart naar huis.We rijden dan ook door en weer terug het dal in over bochtige en steile smalle weggetjes:


Het dal is na ongeveer 10 kilometer bereikt, snel zoekt de tomtom de snelweg weer op:


Barstow is nog goed 100 mijl ver weg dus een goeie anderhalf uur hebben we nog wel te gaan:


Ook hier weer de lange uitgestrekte vlakke stukken:


Eigenlijk oervervelend om te rijden maar we houden ons bezig met het kijken en zoeken van allerlei items op en langs de weg. Zo heeft Kilian er een sport van gemaakt om de meest verschillende vrachtwagens te kieken die ik dan al aan zie komen voor mij op de weg. Verder is Amerika het land van de trailertrash en zie je veel woonwagens met een bult troep er omheen, ook daar hebben we een mooie zooi foto's van.
De uitgestrektheid van de highway's van Amerika.......!:


Net voor Barstow komen we over de Mojave river. Nou ja, rivier... het ding is kurkdroog en dor tegelijk:



Ik draai de snelweg af (die richting Las Vegas voert, maar daar waren we al) en pak een parallelweg aan de highway. Het ziet er typisch Californisch uit....:


En daar is de Koa, nu van de andere kant benaderd als de eerste dag:


De reservering had ik thuis al gedaan dus we kunnen zo naar onze plek. We installeren de camper snel en gaan koken, we zijn lekker vroeg vandaag dus dat geeft vanavond nog mooi tijd het e.e.a te doen voor ons vertrek morgenmiddag. het is overigens bloedheet hier, de teemperatuurmeter voor bij de receptie geeft maar liefst 42 graden aan.......
Jawel, de laatste warme maaltijd op Amerikaans grondgebied is een feit:



Normaal gesproken gaan we in onze vakantie's wel een keer of wat uit eten. gezien de koemelkallergie van Layla en het feit dat we daar al 2 keer problemen me hebben gehad deze vakantie besluiten we dus niet meer uit te gaan. We eten lekker hier en weten dan precies wat Shannon binnen krijgt. Doordat ze borstvoeding geeft kan het in ieder geval in het vliegtuig niet mis gaan. De maaltijd:


We genieten er lekker van. Het was mooi maar wel vermoeiend. Ons programma was best druk te noemen als je bedenkt dat we een zuigeling bij ons hadden. Die heeft zich prima gehouden met al dat rijden en gesleep met haar, dus daar hadden we het zeker niet voor hoeven te laten.

Morgen de laatste dag hier en het vertrek naar huis. Later!

Greetz, familie Halma.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten