dinsdag 29 maart 2016

Dag 9; van Shreveport via Dallas naar Burkburnett

Hoi luitjes,

Vandaag een lange rit, dus ook nu vroeg op. een kleine 550 km staan op het programma met een tussenstop in Dallas. Na het ontbijt alles afgekoppeld, schoongemaakt en rijklaar gemaakt. Onze dame wilde niet goed wakker worden dus die maar lekker even laten liggen met de tv aan. Een uitkomst.

De route vandaag:


En onze dame in ruste, lekker hangend voor de tv. Nog niet helemaal lekker in orde door de waterpokken (die vandaag zo'n beetje op het hoogtepunt zijn gekomen in uitbraak):


Her en der stonden er allerlei verschillende beesten op de camping. En daar wilde ze wel even meer op de foto:


En we gaan rijden. Onderweg heb je eigenlijk niet veel te doen met Layla, ze vermaakt zich prima. Geregeld zit ze lekker naar buiten te kijken en weg te dromen:


Ons doel is vandaag Dallas en na een rit van 170 mijl rijden we de stad in en man, wat een drukte is dat! Groot, groter, grootst. En druk. Kijk maar wat de Garmin ons laat zien:


Een wirwar van wegen en lijnen die je maar moet zien te volgen. En dat lukt al moet ik net als in 2011 in Los Angeles binnen een afstand van 400 meter 4 banen kruisen om van links oprijdend er helemaal rechts af te kunnen. Het lukt.

Ons tussendoel in Dallas vandaag is Gas Monkey garage, een zaak die Amerikaanse auto's ombouwt tot snelle hotrods en die op Discovery een serie heeft:


Wij kijken er altijd graag naar en nu kunnen we de zaak zelf bezoeken. Die kans krijg je feitelijk maar 1 keer toch? Zo gezegd zo gedaan. Net na de middag arriveren we in de straat waar ze zitten en we zijn zeker niet de enige fans hier. Zo rond de 20 man zwermen er wel rond. We maken foto's en zien dat er gefilmd wordt getuige een groot bord aan het hek. Dat zit trouwens hermetisch afgesloten. Wel zie ik Aaron Kaufman langs de deur lopen, heel kort.

Dan maar naar binnen en kijken of we wat shirts kunnen scoren.En zie, de vader van eigenaar Richard Rawlins loopt in de zaak. Na een tijdje komen wij aan de praat met hem en verteld hij er lustig op los. Ook gaan we nog even op de foto:


Een aantal anekdotes van de oude man passeert de revue en na een tijdje nemen w afscheid. Wat shirts uitgezocht en wat stickers. Wat een geluk, 50% korting vandaag. 65 dollar voor 3 shirts en 4 stickers, wat zou ik anders af hebben moeten tikken? Ik wil 't niet weten......
Nog even wat foto's buiten genomen:



Als we buiten staan (waar ook zijn ouweheer inmiddels weer staat, nu met een blikje bier in zijn handen) komen we te weten dat Rawlins onderweg is van de lunch. En jawel, daar komt een grote auto de hoek om. We schieten snel wat foto's en dat levert toch de volgende plaat op:


Nu blijkt waarom zijn vader hem opwacht. Puur om het hek open en dicht te doen waarbij iedereen wordt verzocht niet naar binnen te lopen.
En Rawlins? Hij stapt uit en loopt helaas direct de zaak in. Zijn vader legt uit dat hij ook wel eens met de mensen op de foto gaat en een praatje houdt maar op dit moment erg druk is. Ach, jammer maar we komen er wel overheen. Ben in ieder geval heel dichtbij geweest:


We lopen weer terug naar de camper. Ik heb uitgezocht dat de eerste zaak van demannen, nu Fired Up garage, iets verderop zit. We rijden er naartoe en rijden de straat in. Ik rij er voorbij, wil draaien en zie dan samen met Wanda dat we dat doen bij de zaak van Sue die altijd de bekleding doet voor de mannen: ASM auto upholstery. Puur toeval, ik wist niet dat ze hier zat. Mooi man!:


Ik zet de camper neer en loop naar het oude pand van Rawlins en Kaufman waar tegenwoordig Fired Up garage zit. Alleen..... daar zit niks meer en alles is hermetisch afgesloten. Jammer, maar ik had al zoiets opgevangen bij Gas Monkey:


Wat de mannen doen weet ik niet, ooit zullen we het weten. ik ben geweest waar ik wilde zijn en net als bij Graceland valt 1 ding direct op; het is allemaal kleiner als dat het op tv lijkt. Raar hé?

We rijden verder, nu naar Frisco. Daar even bij het Frisco heritage museum langs. Naar binnen ga ik niet, buiten staat wat materieel dat ik in een goed uur op de gevoelige plaat vastleg. Vooraan staat deze prachtige 0-8-0:


En verderop kom ik deze prachtige Chevrolet Apache tegen. De eigenaar moet veel vertrouwen in de mensheid hebben want de ramen zijn helemaal naar beneden gedraaid en op de voorbank ligt een spiegelreflex voor het grijpen....... het kan allemaal. Zie hier het plaatje! Mooi he?:


En dan gaan we op weg voor het tweede deel van de trip, ook een goeie 150 mijl (totaal rond de 550 km):


Rond half 7 komen we eindelijk bij de campground in Burkburnett bij Wichita Falls na ons ook nog verreden te hebben door die klote-Garmin). Afijn, we zijn er, hebben inmiddels gegeten, de kleine meid naar bed gedaan om nu even te relaxen. Zo naar bed, morgen een stuk van 450 km en dan gaan we weer wat Route 66 doen.

Latersss!

5 opmerkingen:

  1. Toch leuk om zo van een afstandje te kunnen mee-lezen!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je Gerard, we zijn blij dat zoveel mensen het blog zo trouw volgen :)

      Verwijderen
  2. Zekers mis alleen Sue. Volgende keer verstop ik mij in de camper.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Deze reactie is verwijderd door de auteur.

    BeantwoordenVerwijderen