Eergisteren deed het internet het gewoon erg slecht, gisteren (dag 7 dus) kwamen we op een camping zonder wifi of internet..... helaas dus .Verslag bij deze, foto's is nog steeds een ramp om up te loaden
--------------------------------------------------------------------------------------------------
Vandaag wederom op tijd opgestaan, de reis gaat verder zuidelijk richting Jackson. Van de 3 dingen onderweg heb ik er 1 geschrapt, dat. bleek gisteravond toen ik het opzocht eigenlijk niks te zijn.
Zo rond een uur of 9 zijn we gaan rijden, echt. Er moesten we eerst wat kleine dingetjes hebben. Onze Layla blijkt de waterpokken te hebben, iets waar we al huiverig voor waren. Er was al een leerling op school die het had dus die kans was groot. Bij de Wallmart wat spul gehaald tegen de jeuk. Verder wat kleine dingetjes ingeslagen die alweer op waren. Deze Wallmart overigens zag letterlijk zwart van het volk.....heb maar 1 blanke gezien. Voor een 1e paasdag was het trouwens nog best redelijk druk.
Nog even de tank vol gedaan bij Graceland en werd daar aangesproken door een zwarte jongen die er keurig bijliep, Hij ging naar de kerk zei hij voor de Pasen. Vroeg nog even waar we vandaan kwamen en dat was het. Och, zo leer je de bevolking kennen toch? Tank volgegooid en op weg. Bestemming Jackson met een eerste tussenstop in Grenada. Eerst nog een stop bij een spooremplacement. Daar wat film en foto's geschoten van bijzonder materieel. Ook zat hier een zogenaamde "hump yard" waar wagons uitgesorteerd worden. Ook daar even staan filmen en fotograferen.
Daarna wilde ik weer terug naar het stuk waar Graceland in ligt, echter kende de Garmin de eindbestemming niet.... man wat een geklooi weer. 2014 had ik ook al een halfgaar exemplaar mee, dit keer hetzelfde geouwehoer. Met veel gemopper mijnerzijds uiteindelijk met de telefoon terug genavigeerd want Memphis kunnen we uit ervaring vertellen is toch wel erg groot. Op een gegeven moment moest ik draaien via een zijstraat en wat denk je (echt waar!); als in een reclame tussen 2 auto's door met een heel stel zwarten er bij.... slik. Blij dat ik er door was, ze keken wel heel erg raar van zo een grote camper in hun straat.
Uiteindelijk weer op de EP boulevard en van daaruit toch de 55 zuid weten te vinden. De rit naar ons eerste punt toe verliep rustig en lekker. Na zo'n 90 mijl waren we in Grenada. Daar even moeten
zoeken maar uiteindelijk toch snel de weg gevonden waar het Zuidelijke fort (=Confederate fort) aan zou moeten liggen. En jawel, een mooie kronkelweg voerde ons er heen. De camper geparkeerd en
terwijl Layla en Wanda lekker een soepje gingen maken ben ik even het bos ingelopen naar de stelling. Je kon het van de weg al zien liggen dus heel ver was het niet. Boven aangekomen was het inderdaad een fort. Men noemde dat ook wel redoubts en het zag er net zo uit als dat ik mij voorgesteld had en hoe ik het ken uit de boeken. met dat verschil dat alle extra zaken zoals verschansingen, houten vloeren etc natuurlijk weg zijn. Het enige dat er nog stond was een setje van 3 grote kanonnen. Mooi! Ook hier een en ander vastgelegd op foto en film en terug naar de camper gelopen. Daar lekker geluncht en na een anderhalf uur weer doorgereden. Nog een stukje van deze weg gereden (een zogenaamde scenic road) en die kwam uit bij een groot meer. Daar gedraaid en terug Grenada in gereden. Daar lag het 2e wat ik op wilde zoeken namelijk een Confederate begraafplaats. Net als hier in Nederland de oorlogsgraven hebben ze die hier ook. Na enig zoekwerk op de oude begraafplaats (die op een heuvel ligt) in de hoek uiteindelijk de 150 graven gevonden. Wrang genoeg allemaal "unknown", onbekend dus. Eigenlijk wel triest, deze mannen hebben uiteindelijk voor hun doel gestreden en zijn daarbij naamloos gestorven. Afijn, lang geleden .... Maar toch, elke naam op een graf is een persoon die geleefd heeft en waar altijd een verhaal achter zit wat
Het 2e doel was Canton. Hier zou ook een stelling zijn maar na de rit van een kleine 2 uur was deze nergens te vinden.... helaas. Wel viel het plaatsje op door veel armoede en rommelige huizen. Ook voornamelijk een zwarte bevolking. Ja, je bent hier in het zuiden wat uiteindelijk de bakermat van de slavernij was.
Snel de 55 weer opgereden naar de camping die ik gepland had. Die was snel gevonden, en na oprijden wachtte ons een verassing; een echte camping, zonder internet en wifi, alleen de echte noodzakelijke behoeftes. Ach, het maakt niet uit, de plekken zijn ruim genoeg en we zitten aan een echt mooi zuidelijk meer. Snel geïnstalleerd en gaan koken. Echter blijkt dan dat we geen stroom hebben? Bij controle lijkt het erop dat de 30A aansluiting niet deugt. Omsteken in een 20A levert een hoop geknetter op uit de aansluiting en ik besluit voordat ik geëlektrocuteerd wordt van plek te wisselen. De eigenaar had ons vrije keus gegeven dus dat was snel geregeld. Alles losgekoppeld, en 1 plek terug gemanoeuvreerd. Daar deed alles het gelukkig wel.
Inmiddels eten op en achter de koffie. Het verslag maar vast voorbereid en getypt zodat ik het morgen plaatsen kan als we op de volgende (KOA) camping staan die wel wifi zal hebben.
See you! EDIT bij deze plus foto's!
De rit:
Af en toe toch een flinke bui:
Ons eerste reisdoel. Stelt niet veel voor maar wel interessant:
Layla geniet van de rit ondanks dat ze zich niet 100% voelt vanwege de waterpokken:
En we stomen lekker door:
De campground ligt in het bos. Niet slecht maar voor ons te primitief:
De avondzon levert wel erg mooie plaatjes op van het voor ons liggende meer:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten